"Drop Photography" experiments consist of photographing an abstract state of liquid. The electronic flash inventor, electrical engineer, and photographer from the U.S., Harold Edgerton's work on stroboscopic flash photography has been the subject of many scientific articles. A bullet piercing an apple and a milk drop dripping into a container, which he took in 1940, have succeeded in being one of the first works that come to mind when high-speed photographs are mentioned. Today, experimenting with abstract liquid forms is increasingly recognized as an essential element of "abstract or close-up" photography. This collection collaborates with the artist Mustafa Yağcı (1poz), awarded in competitions of many organizations. There are only 666 works in this collection, which has been created since 2013.
https://opensea.io/collection/liquidverse
You will find something from your imagination when you look at the details of every artwork you collect.
NFT Creator & Collector
hediyem...
Fotograf ve siir
Bloğumda izlediğiniz gibi, her bir şiirimi bir fotoğraf ile birleştiyorum. Bence ikisi birbirine yakışan böylesine iki sanat az bulunur. "O" anı anlatma konusu sözkonusu olduğunda, onların eline kimse su dökemez.
Böyle yapıyorum çünkü, ikisindeki anlamı aynı anda duyurabilme, acaba hangisi hangisinden etkilendi diye bir soru oluşturabilme bile benim için başarıdır.
Düşünün birbirinden kilometrelerce uzaklıkta iki insandan biri bir fotoğraf ile anı yakalıyor, diğeri ise şiirle. Ve bu iki an birden anlaşmışcasına, birlikte olup hisleri birleştiriyor ve güçlendiriyorlar. Yukarıdaki fotoğrafa şiir yazılmaz mı? Yada işte "Elvada" şiirimde olduğu gibi, bir taksi penceresinden "o" bakış başka ne olabilirki? O fotoğrafı çekeni ben hiç tanımıyorum, o da beni. Sanatın insana katkısını düşünebiliyormusunuz?
Atalarımızın ilk evrimleştiği yıllarda karanlık mağaralarda o toprak boyalarla yaptığı inanılmaz resimler, ilkelde olsa bugünkü fotoğraf değilmi? Ya da Sümerlerin kil tabletlere işlediği binlerce dizelik şiirler, destanlar. İşte bir belge gibi elimizde duruyor.Ve bizi buralara taşıyan bu ipuçları, neden insanı insan yapan şeyin sanat olduğunu gösteriyor.
Fotoğraf için dağ taş, sokak sokak gezersiniz. Belki yorucudur ama şiir içinde ne acılar çekilir uykusuz geceler boyunca...İkiside zahmelidir. Çünkü fotoğraf sadece bir resim karesi değildir. Işık, kompozisyon, doku, kadraj, renk, sıcaklık, anlam, perspektif, derinlik, daha neler. O kadar çok zahmet ister, nazlıdır.. Daha üzerine şiir yazabileceğim bir fotoğraf çekemedim biliyormusunuz. Çok üzgünüm bu yüzden.
Şiir ise daha da zahmetli, ama acımasızdır. Duygunu kağıda döktüğün tek bir kelime yada virgül yavan kaldımı tümünü çöpe attırır kendisini, baştan başlarsın. Derinlemesine kaybolmaya yakın olduğun benliğin kıvrımlarında, gider gelirsin. Seninle oynar, onun için acımasızdır.
Elbette bizim bu uğraşlarımıza şiir denmez, bu sanatçılara büyük bir ayıp olur. Sadece amatör denemeler, haz almalar, günübirlik yüzeysel duruşlar, düşünüşler gibi. Bu nedenle hiç korkmadan denemek lazım. Çünkü bunun kimseye zararı yok.
